Kısa bir süre önce gerçekleşen Gördes Meslek Yüksekokulu’nun yeni binasının temel atma törenine halkın katılımı geniş, coşkusu büyüktü.
Manisa Valisi Refik Arslan Öztürk ve Celal Bayar Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Cemil Özcan’ın da yer aldığı törenin ardından Gördes’te halkın ilk kez böylesine kenetlenip bir araya geldiğini ve bu kadar coşkulu olduğunu öğrendim.
Farklı siyasi parti ve görüşlere sahip, farklı ekonomik koşullardaki ve belki de farklı etnik kökenlerden gelen bu insanları bir araya getiren, coşku veren şey neydi?
Bu insanların ortak özellikleri Gördes’li olmaları ve Gördes için çok yararlı olacak bir projeye ellerinden geldiğince destek vermeleriydi.
Amaçları öğrenci sayısının artması yoluyla ilçenin ekonomik koşullarını düzeltmekti. Coşkuluydular, çünkü Rektör Özcan’dan, yaptıkları fedakarlıkların karşılıksız kalmayacağını öğrenmişlerdi.
* * *
Türkiye’nin, belki de dünyanın, duyduğu gereksinim bu olabilir mi? Çeşitli yönlerden farklılıklar gösteren insanların ortak bir paydada buluşmaları, “hangi yönlerden farklı” olduklarını değil, “hangi yönlerden aynı” olduklarını düşünüp, toplumun çıkarına olan ortak bir amaç uğruna bir araya gelmeleri. “Ne mutlu ki Gördesliyim”, “Ne mutlu ki Türküm” veya “Ne mutlu ki insanım” diyebilmeleri.
Bunları düşünürken Papa’nın sarf ettiği malum sözler beynimde bomba etkisi yaptı. Bu sözler birleştirici ve yapıcı olması gerekenlerin nasıl bölücü ve yıkıcı olabildiklerine güzel bir örnek. 21. yüzyılın Papa’sına Mevlana 13. yüzyıldan İslam dininin en güzel yorumuyla sesleniyor:
“Birleştirmek, bunun için geldik biz. Bölmek, biz böyle amaç gütmeyiz.”
İslam dininin akılla bağdaşmadığı yönündeki sözlere en güzel yanıtlarsa Atatürk’ten: “İnsanlara verimlilik ve olgunluk ruhu vermiş olan dinimiz, son dindir. En mükemmel dindir. Çünkü dinimiz akla, mantığa, gerçeğe tamamen uyuyor ve uygun düşüyor. Eğer akla, mantığa ve gerçeğe uymamış olsaydı, bununla diğer ilahi doğa kanunları arasında çelişki olması gerekirdi. Çünkü, tüm evren kanunlarını yapan Tanrı’dır.”, “Hangi şey ki akla, mantığa, toplum çıkarlarına uygundur; biliniz ki o dinimize de uygundur.”
Özellikle üst makamlardakiler “din” gibi, “şehitlik” gibi halkın son derece duyarlı olduğu konularda konuşurken bir değil on kez düşünmeliler; ağızlarını tutamıyorlarsa üst makamlara heveslenmemeliler.
Papa’ya ve üst makam heveslilerine duyurulur.