Haber Ekspres 18.03.2012
http://haberekspres.com.tr/ne-isimiz-var-afganistanda-makale,1138.html
On iki ocağımıza daha ateş düştü ve ateş düştüğü yeri yakıyor. Şehitlerimizin aziz ruhları önünde saygıyla eğiliyorum ve yok yere şehit düşmediklerini düşünüyorum.
Şu soruları sormalıyız şimdi yüksek sesle:
“Ne işimiz var bizim Afganistan’da?”
“Oradaki askerlerimiz Türkiye’nin çıkarlarını mı koruyor? Yoksa askerimizin başına çuval geçirip, zırhlımızı yanlışlıkla (!) vuranların; Orgeneral Eşref Bitlis’in uçağını düşürenlerin, PKK belasını başımıza sararak çok sayıda vatandaşımızın ve askerimizin ölümüne, yaralanmasına veya çok kötü koşullarda yaşamalarına yol açanların çıkarlarını mı? Topraklarımıza yerleştirilen füze kalkanı kimleri koruyor?”
Bunları daha iyi sorgulamamızı sağlayacak şehitlerimiz! Ve bizi Suriye bataklığına çekmeye çalışanların işleri daha güç artık!
Kore’de Amerikan askerlerini kurtarmak için ölüme gönderilen şehitlerimizi ve Nazım Hikmet’in “Kore’de ölen bir yedek subayımızın Menderes’e söyledikleri”ni dile getirdiği şiiri anımsamamızda da yarar var!
Diyet
Gözlerinizin ikisi de yerinde, Adnan Bey,
iki gözünüzle bakarsınız,
iki kurnaz,
iki hayın,
ve zeytini yağlı iki gözünüzle
bakarsınız kürsüden Meclis’e kibirli kibirli
ve topraklarına çiftliklerinizin
ve çek defterinize.
Ellerinizin ikisi de yerinde, Adnan Bey,
iki elinizle okşarsınız,
iki tombul,
iki ak,
vıcık vıcık terli iki elinizle
okşarsınız pomadalı saçlarınızı,
dövizlerinizi,
ve memelerini metreslerinizin.
İki bacağınızın ikisi de yerinde,
Adnan Bey,
iki bacağınız taşır geniş kalçalarınızı,
iki bacağınızla çıkarsınız huzuruna Eisenhower’in,
ve bütün kaygınız
iki bacağınızın arkadan birleştiği yeri
halkın tekmesinden korumaktır.
Benim gözlerimin ikisi de yok.
Benim ellerimin ikisi de yok.
Benim bacaklarımın ikisi de yok.
Ben yokum.
Beni, Üniversiteli yedek subayı,
Kore’de harcadınız, Adnan Bey.
Elleriniz itti beni ölüme,
vıcık vıcık terli, tombul elleriniz.
Gözleriniz şöyle bir baktı arkamdan
ve ben al kan içinde ölürken
çığlığımı duymamanız için
kaçırdı sizi bacaklarınız arabanıza bindirip.
Ama ben peşinizdeyim, Adnan Bey,
ölüler otomobilden hızlı gider,
kör gözlerim,
kopuk ellerim
kesik bacaklarımla peşinizdeyim.
Diyetimi istiyorum, Adnan Bey,
göze göz,
ele el,
bacağa bacak,
diyetimi istiyorum,
alacağım da.
25 Haziran 1959’da yazmış Nazım Hikmet bu şiiri!
Haftanın Sözü: “Milletin hayatı tehlikeye maruz kalmadıkça savaş bir cinayettir.” (Mustafa Kemal Atatürk)
