Türkiye’de her yıl 100 bin insan sigaraya bağlı hastalıklar nedeniyle yaşamını yitirmektedir. Sigara içen 17 milyon kişinin 4 milyonu yaşamlarından 22 yıl, 4 milyonu ise 7 yıl kaybederek öleceklerdir. Bu insanların günde 40 milyon, yılda 15 milyar dolar harcayarak satın aldıkları
sigaranın yol açtığı sağlık sorunlarının maliyeti ise yılda 3 milyar dolardır. Sigaranın neden olduğu yıllık 18 milyar dolarlık kayıp Sağlık Bakanlığı bütçesinin 6 katıdır.
Dünyada sigara tüketiminin yüzde 70’i gelişmekte olan ülkelerde gerçekleşmektedir; Asya kıtası yüzde 54.5 ile en büyük payı alırken, Kuzey Amerika’da bu oran sadece yüzde 4.7’dir. Tütün üretiminin büyük bölümü gelişmekte olan ülkelerde gerçekleşirken, bu ülkelerin çoğu sigara ithaline çok daha fazla para harcamaktadır. ABD’deki bir sigara firmasının yöneticisinin bir günlük kazancı Brezilya’daki bir tütün çiftçisinin 6 yıllık kazancı kadardır.
Sigara 20’si öldürücü olmak üzere 50 ayrı hastalığa yol açmaktadır. Sigara içenlerin kanserden ölüm oranı içmeyenlere oranla 15 – 25 kat fazladır. Dünyada en sık rastlanan ve en fazla ölüme yol açan kanser akciğer kanseridir ve akciğer kanserlerinin yüzde 95’i sigaraya bağlıdır. Sigara içenlerde akciğer kanseri riski 13 – 22 kat, ağız kanseri riski 3 – 30 kat, rahim ağzı kanseri riski 17 kat, gırtlak kanseri riski 16 kat, yemek borusu kanseri riski 8 – 10 kat, mesane kanseri riski 3 – 5 kat artar. Ayrıca koroner kalp hastalığı, hipertansiyon, felç, damar kireçlenmesi, bronşit ve zatürree daha sık gözlenir. Sigara içen hamilelerde erken doğum, ölü doğum ve düşük yapma riski yüksektir; doğacak bebeklerde ise düşük doğum kilosu, gelişme ve zeka geriliği riski artmaktadır. Ev içinde sigara içildiğinde; bebeklerde ani ölüm riski 2.5 kat, kolik karın ağrısı riski 2 kat, çocuklarda astım ve solunumsal enfeksiyon riski 2 kat artmaktadır.
Hiç sigara içmeyenlere göre sigara içenlerin eş zamanlı esrar içmesi 8 kat, kokain içmesi 22 kat daha fazladır.
Sigarayı bırakmak veya hiç başlamamak için yeterince nedeniniz var mı? Ne dersiniz?
(Not: Bu bilgileri derlememe yardımcı olan Yrd. Doç. Dr. Ayşın Şakar’a teşekkür ederim.)
