Milliyet Ege 14.09.2008

Özel­lik­le, Do­ğu’­da ça­lışÂ­mış dok­tor­lar bi­lir; yaz­dı­ğı­nız re­çe­te­de­ki ilaç­la­rı na­sıl kul­la­na­ca­ğı­nı ta­rif et­me­ye başÂ­lar­sı­nız ki, has­ta sö­zü­nü­zü ke­ser: “Bu­nun iğ­ne­si yok mu dok­tur bey?” Sos­yo-eko­no­mik dü­ze­yi dü­şük has­ta­la­rın bir­ço­ğu te­da­vi için “da­mar­dan gir­me”nin şart ol­du­ğu­na ko­şul­lan­dı­rıl­mışÂ­lar­dır çün­kü. Evet, za­man ge­çir­me­den “da­mar­dan gir­me” ba­zen ha­yat kur­ta­rı­cı ola­bi­lir, ör­ne­ğin “şok” tab­lo­sun­da. “Da­mar­dan bir kez gi­ril­di­ğin­de” ha­yat kur­ta­rı­cı kan, sı­vı ve an­ti­bi­yo­tik­ler de ve­ri­le­bi­lir, ra­hat uyu­ta­cak ilaç­lar da… Kan, sı­vı ve an­ti­bi­yo­tik ver­mez, sa­de­ce uy­ku ila­cı ve­rir­se­niz has­ta­nın hu­zur için­de öl­me­si­ni sağ­la­mak da ola­sı…
“Da­mar­dan gir­me”nin bir ama­cı da da­ma­rı­na gi­ri­len ki­şi­nin ka­nı­nı al­mak ve ge­rek­si­nim du­yan başÂ­ka­la­rı­na ver­mek­tir. Bu işÂ­lem ön­ce­sin­de ka­nı alı­nan ki­şi­nin ye­ter­li ka­na ve AIDS, he­pa­tit gi­bi kan­la bu­la­şa­bi­len en­fek­si­yon­la­ra sa­hip olup ol­ma­dı­ğı araşÂ­tı­rıl­maz­sa, ka­nı ye­ter­siz ve­ri­ci­nin öl­me­si­ne (en azın­dan sü­rün­me­si­ne) ve­ya teh­li­ke­li en­fek­si­yon­la­rın ya­yıl­ma­sı­na yol açı­la­bi­lir. “Da­mar­dan gi­rip” kan alı­na­cak ki­şi­le­ri iyi seç­mek ve da­mar­dan çık­tık­tan son­ra çok dik­kat­li ol­mak ge­rek.
* * *
İyi he­kim, te­da­vi­de zo­run­lu ol­ma­dık­ça “da­mar­dan gir­me”yi yeğ­le­mez; çün­kü da­mar­dan gi­re­rek ver­di­ği­niz çok ba­sit bir ilaç bi­le aler­ji­ye ve önem­li komp­li­kas­yon­la­ra yol aça­bi­lir. “Da­mar­dan gi­ren” he­ki­min işi de zor­dur; bir bak­mışÂ­sı­nız, iğ­ne bat­mış, te­da­vi et­me­ye kalk­tı­ğı­nız ölüm­cül en­fek­si­yon si­ze de bu­laşÂ­mış.
* * *
Not: Son dö­nem­de ak­tif gö­rev al­mak is­te­me­yen Ma­ni­sa Mil­let­ve­ki­li Sa­yın Bü­lent Arınç’ı, “Ben dört dö­nem mil­let­ve­kil­li­ği yap­tım. Ta­nı­ma­dı­ğım in­san, be­le­di­ye başÂ­ka­nı yok. Mec­lis BaşÂ­ka­nı ola­rak bir ri­cam ol­sa kim­se ge­ri çe­vir­mez­di. Mec­lis BaşÂ­ka­nı olun­ca Vec­tra mar­ka ara­ba­mı sat­tım. Eşim için WV Golf mar­ka bir araç al­dım. BaşÂ­kan­lık­tan ay­rı­lın­ca bir araç ih­ti­ya­cı doğ­du. Au­di mar­ka bir ara­cı be­ğen­dik. 102 bin YTL bu araç. Bü­tün bi­ri­kim­le­ri­mi­zi çı­kar­dık 65 bin YTL pa­ra çık­tı. TBMM Va­kıf­bank’tan 40 bin YTL kre­di çek­tim. 2.5 yıl da­ha öde­ye­ce­ğim. Önem­li bir si­ya­set­çi ola­rak yıl­lar sü­ren bi­ri­kim­le­rin so­nun­da 65 bin YTL an­cak çık­tı. Ben ap­tal ya da ena­yi de­ği­lim. Ama bir si­ya­set­çi­nin ken­di­ne dik­kat et­me­si la­zım” söz­le­ri ne­de­niy­le kut­la­rım; si­ya­si gö­rü­şüm çok fark­lı ol­sa da.
(Prof. Dr. Ül­gen Ze­ki Ok’un ka­le­min­den, ul­ge­nok@ul­ge­nok.net)