Milliyet Ege 23.09.2007

Türkiye’de gelişen olayları Bernard Shaw’un özdeyişleri eşliğinde (Bernard Shaw: Gülen Düşünceler, Şakir Eczacıbaşı, Remzi Kitabevi) inceleyelim. Başbakan Erdoğan’ın Bekir Coşkun için söylediği, ”Bazıları çıkıp, Benim cumhurbaşkanım olamaz’ diye ifadeler kullanıyor. Maalesef edep adap bilmeyenler de var. Bunu diyenler önce TC vatandaşlığından çıkmalı. Cumhurbaşkanı kim olursa olsun hepimizin cumhurbaşkanı. Senin değilse çık vatandaşlıktan, git kimi seçersen seç” sözleri ”daha fazla demokrasi” kavramını slogan haline getiren insanların, demokrasinin vazgeçilmez unsuru olan basının hiçbir hakaret unsuru taşımayan bir yazısı karşısında nasıl değişebildiklerini gösterdi. Ardından Kanaltürk ana haber bülteni altı gün süreyle kapatıldı, bakalım ardından neler gelecek?
Bernard Shaw: Demokrasi okurken güzel, oynanırken kötüdür; bazı yazarların oyunları gibi…
* * *
Demokrasinin bir toplumda gerçek anlamda yerleşebilmesi için o toplumun eğitim ve bilinç düzeyinin üst düzeylere tırmanması gerekli. Prof. Yılmaz Esmer tarafından yapılan bir araştırmaya göre AKP’li seçmenlerin yüzde 59’u, MHP’li seçmenlerin yüzde 46’sı, CHP’lilerin yüzde 15’i yaşadığımız dünyayı ve evreni anlamak için din kitaplarının bilim kitaplarından daha önemli olduğunu düşünüyor.
Bernard Shaw: Demokrasi en iyi rejimdir; ama halk tanrılardan oluşmuşsa…
* * *
Prof. Emre Kongar, 27 Ağustos 2007 tarihli Cumhuriyet’teki yazısında demokrasinin iki zaafını şöyle açıklıyor. ”Birincisi, demokratik hak ve özgürlüklerin, demokrasiyi yok etmek için kullanılabilmesi olasılığıdır. İkincisi de, demokrasi, çoğunluğun iradesine dayalı bir rejim olduğundan, çoğunluk ya da onu temsil eden siyasal iktidar demokrasiyi ortadan kaldırmak isterse, rejimi korumanın zorluğudur.”
Bernard Shaw: Bugünün parlamentosunun işi bitmiştir artık. Julius Sezar’ın bir kadırgası bir transatlantiğin işini ne kadar görebilirse, modern bir devletin işini de o kadar görebilir günümüzün parlamentosu.
* * *
Şimdi bazıları, Atatürk’ün de demokrasi dışı söylemleri olduğunu söyleyecektir. 1 Kasım 1922 günü Meclis’te karma komisyon padişahlık konusunu tartışırken üyelerin çoğu padişahlık ve halifeliğin birbiriden ayrılamayacağını öne sürüyorlar. Atatürk söz ister ve sıranın üzerine çıkar: ”…Söz konusu olan, Ulusa saltanatını, egemenliğini bırakacak mıyız bırakmayacak mıyız?’ sorunu değildir. Sorun zaten gerçekleşmiş olan bir olayı kanunla saptamaktır. Bu ne olursa olsun yapılacaktır. Burada toplananlar, Meclis ve herkes konuyu doğal karşılarsa, benim fikrime göre uygun olacaktır. Aksi halde, bu gerçek usulüne göre kabul edilecektir. Ama belki birtakım kafalar kesilecektir.” Sonuç mu? Konu Karma Komisyon’da çözümlenmiştir.
Atatürk bu demokratik gibi görünmeyen sözleri neden mi sarf etmişti? Çünkü Atatürk için demokrasi araç değil, amaçtı.
(Prof. Dr. Ülgen Zeki Ok’un kaleminden, ulgenok@ulgenok.net)